Kabanata 58
Pangalan ko
“Alright.” Binigay niya sakin ang cellphone niya.
“B-Bakit?”
Pinaandar niya ang sasakyan.
“You text her.”
Hindi ako makapaniwalang hindi siya natatakot na makita ko ang laman ng cellphone niya. May iilang message doon si Shan, pero nakita kong wala siyang reply. Saka lang siya nagrereply tuwing importante o tungkol sa trabaho yung mga tanong. Napatingin ako sa kanya. Seryoso siyang nakatingin sa kalsada habang nag di-drive.
Nitext ko si Zoey:
Papunta kami sa inyo. Please help us. Pupunta ako ng condo ni Wade kaso may media. -Reina.
Nabigla ako nang agad siyang nagreply.
Zoey:
Ok. Got it.
“Umo-o si Zoey.” Untag ko sa seryosong nag di-drive na si Wade.
“Okay, malapit na tayo sa kanila.”
Nakaabang na sa labas ng apartment si Zoey. Agad siyang pumasok sa loob ng sasakyan.
“Sabi na nga ba, you’ll need my help.” Kumindat siya sakin.
Hindi ako makapaniwala na ngayon ay tumutulong na siya samin ni Wade. Noon, tumutulong siya pero para iyon masira kaming dalawa.
“So may plan na ako para diyan.” Aniya.
“Uhm…” Sumulyap ako kay Wade na seryoso paring nag da-drive, ngayon papunta na sa condo niya.
“Una kang papasok sa condo niya, Reina. Hindi muna kami dadating. Then… pagkapasok mo, saka kami gagawa ng grand entrance. Kaming dalawa ni Wade ang papasok. Hanggang elevator lang ang media, kaya pwedeng sa hanggang 2nd floor lang ako. Tapos si Wade na ang magpapatuloy hanggang condo niya. Sa fire exit ako bababa.” Kumindat siya nang nakangisi.
Napatingin ulit ako kay Wade. Nakasimangot siya at parang ayaw niya sa ideya ni Zoey.
“O-Okay, mukhang maganda nga iyan.” Sabi ko.
“Basta, Reina, yung sabi ko sayo, ah? Yung pagsali ko sa Fashion Week.”
Bumuntong-hininga ako, “Oo na. Isasali kita.”
Bumaling si Wade sakin, “Kasali ka na sa Fashion Week?”
“Oo. Tinulungan ako ni Shan.”
Napangiwi siya sa sinabi ko pero hindi na lang nagsalita. Para bang pareho kami nang nararamdaman noong sinabi ni Shan na tutulungan niya akong makapasok sa Fashion Week.
Nang nakalapit na kami sa condo ni Wade, tama nga ang hinala ko, dinumog ng media ang labas nun. Sinasaway naman sila ng mga gwardya, kaya lang dahil sa dami nila, hindi yata iyon makakaya.
“Keys, Wade.” Sabay lahad ko ng kamay. “Ako ang mauuna.”
“They’re not there for me, Reina. May mga kapitbahay akong artista din-“
“Pero kahit na. Pag makita ka nila, kahit na hindi naman ikaw yung sadya nila, ikaw parin yung magiging laman ng balita.”
Bumuntong hininga siya at binigay sakin ang susi.
Mabilis akong lumabas sa sasakyan niya at pumasok sa condo. Dahil hindi naman ako sikat at kilala, walang pakealam ang media sakin. Agad kong pinindot ang elevator at pumasok. Pagkapasok ko, napansin ko ang pagtakbo ng media. Malamang, nakita nila ang kadadating lang na sasakyan ni Wade. Dudumugin sila. Bukas… silang dalawa ang laman ng bali-balita. Madaling gumawa ng balita. Kasi naniniwala ang mga tao kahit walang ebidensya. Konting picture lang, may istorya agad.
Pumasok ako sa condo ni Wade. Binuksan ko ang mga ilaw. Ngayon ko lang naappreciate ang design ng condo niya. May mga nakaframe na abstract painting sa dingding. Napaupo ako sa sofa habang tinitignan isa-isa ang mga painting. Narealize ko kung saan ako nakaupo. Eto yung sofa kung saan… Uminit agad ang pisngi ko at tumayo.
Pinagmasdan kong mabuti ang sofa at bumuhos ang alaala sakin. Galit siya nun. Galit na galit. At ako naman, in love na in love sa kanya. Hanggang ngayon naman, eh.
Napatalon ako nang biglang bumukas ang pintuan. Napahawak ako sa dibdib dahil sa sobrang kaba.
“Akala ko kung sino.” Sabi ko.
Hinagis niya ang isa pang susi ng condo sa mesa at dumiretso siya sa sofa. Nakatayo lang ako dun at tumunganga sa kanya. Tinitigan niya ako habang hinahawakan yung labi niya. Uminit ang pisngi ko sa titig niya.
Tinapik niya ang tabi ng sofa. Mas lalong uminit ang pisngi ko.
“Kahit na pulang-pula ang pisngi mo, wala akong gagawin sayong ayaw mo, kaya wag kang matakot, come here, Reina. I know what you’re thinking.” Aniya.
Napalunok ako sa malamig niyang boses. Dahan-dahan akong umupo kung saan niya tinapik yung sofa.
Hinawakan niya yung labi ko at dahan-dahang hinaplos. Para bang may binubura siya doon.
“You don’t just kiss my girl…”
Hindi ako nagsalita. Ang tanging narinig ko lang ay ang malakas at mabilis na pintig ng puso ko.
“Are you my girl, Reina?”
Pumikit ako sa lamig ng boses at sa tanong niya.
“Are you my girl?”
“Yes.” Dumilat ako at tinignan siya.
Napaawang ang kanyang labi. I honestly want to kiss him right now. At alam kong ganun din siya, sa pagkakaawang ng labi niya at pagtitig sakin, naramdaman ko yung init na naramdaman niya sakin.
Pero pinipigilan niya ang kanyang sarili. Natatakot siyang magkamali ulit. Natatakot siyang mangyari ulit iyon samin. Kaya ako yung lumapit sa kanya. Malayo ang mukha niya sakin kaya nahirapan ako sa paghilig sa katawan niya. Kinailangan ko pang i-stretch ang katawan ko para maabot ang labi niya. Nakita ko ang unti-unting paglaki ng mata niya.
Mainit ang kanyang labi ng hinalikan ko iyon. Yung dibdib ko ay nasa dibdib niya na rin. Mainit talaga ang katawan ni Wade. Noon pa man, iyon na talaga ang napuna ko. He’s body is like a walking heater. Mainit. Uminit din ang katawan ko dahil sa kanya.
Mariin ko siyang hinalikan. It was really familiar, yet new. Naaalala ko lahat ng halikan namin noon, sa Alegria, sa apartment nila, lahat. Ang pag ibig na ito ay matagal na. Pero hanggang ngayon, parang bago parin para sakin.
Unti-unti siyang pumikit at gumanti sa mga halik ko. Mas mainit ang mga halik niya. Yung tipong nakakalimutan mo kung nasaan ka at kung bakit ka naroon. Yung mga halik niya yung tipong nang aangkin. Na sa kanya lang ang oras na ito. Na siya lang dapat ang isipin mo. Hindi mo mamamalayang nalalasing ka na pala ng halik niya. Hindi mo na maidilat ang mga mata mo dahil sa kalasingan.
Tumigil siya ng konti para bumulong sa tainga ko.
“I’m so in love with you, Reina. So In love.” Hinalikan niya ang tainga ko hanggang baba nito.
Napatingala ako sa ginawa niya. Nakakakiliti ang mararahan niyang halik. Naramdaman ko yung kamay niyang nakasuporta sakin. Para bang ayaw niyang humiga ako doon. Dahil sa oras na humiga ako sa sofang iyon, hindi niya na mapipigilan ang sarili niya.
“Reina…” Untag niya.
“Hmmm~” Oh my shiz! Bakit halos pumiyok ang boses ko?
Napakagat ako ng labi dahil sa narinig ko sa sarili ko.
Natigilan siya sa paghalik sakin.
“Reina, manlaban ka naman kung ayaw mo.” Bulong niya sa akin.
Hinuli niya ang mga mata ko pero huli na ang lahat… lasing na lasing na ako sa ginagawa niya sakin. Pinulupot ko ang braso ko sa leeg niya at idiniin ang sarili ko.
“I’m so in love with you, Wade. I’m so in love with you, too.”
Napapikit siya at agad akong binuhat. Yung dalawang braso niya ay mahigpit na nakayakap sa baywang ko.
“Kumapit ka.” Aniya. “Ipulupot mo yung binti mo sa katawan ko, Reina.” Bulong niya.
Ginawa ko iyon. Nang nakita niyang nagawa ko ay nagpatuloy siya sa paghalik sakin. Dahan-dahang bumaba yung kamay niyang nasa baywang ko. Hindi ko alam kung saan kami patungo ngayon. Basta ang alam ko mainit ang mga halik niya.
Nabigla ako nang may door knob siyang binuksan. Patuloy kami sa gantihan ng halik. Dinilat ko ng kaunti ang mga mata ko at nakita kong nasa kwarto niya kami. May malaking glass doon na nakadungaw sa buong syudad.
Para bang nakikita din kami sa loob.
“W-Wade… may makakakita satin.” Pumiyok ulit ang boses ko.
“One-way mirror lang yan. At gaya ng sabi ko sayo noon, hindi ko hahayaang may makakita sayong ganito. Ako lang. Dapat.”
Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. Nilapag niya ako sa kama. Ang lambot ng kama niya. Pumatong siya agad sakin para ipagpatuloy ang halikan naming dalawa.
Mas lalong nag init yung mga halik niya. Mas lumalim at mas uminit. Binahagi niya ang dalawa kong binti.
“Wade~” Hindi ko na makilala ang sariling boses ko.
Wala parin siyang tinatanggal na damit. Wala rin siyang tinatanggal sakin. Hindi ko maintindihan kung bakit ganun. Kaya naman ako na mismo yung humawak sa abs niya. Kinapa ko ang dulo ng t-shirt niya at sinubukang itaas.
“Wade, please.” Sabi ko nang hindi siya tumitigil sa paghalik sakin kahit na sinusubukan kong tanggalin ang damit niya.
Tumigil siya nang narinig ang pakiusap ko at hinayaan akong tanggalin iyon. Sa bawat paghinga niya, nakikita ko ang defined muscles ng kanyang dibdib. Ganito na iyon noon pa, pero mas naging klaro na ang bawat muscles. Hinawakan ko ang dibdib niyang matigas at mainit. Ngumisi siya at humilig ulit sakin para mahalikan ako.
“You need to tell Liam, that we’re on as soon as possible, Reina.” Sabi niya in between kisses.
“O-Oo.” Nauutal na ako sa nanunuya niyang mga halik.
“Promise me…”
Kinapa ko yung pants niya. Nakapa ko yung sinturon. Dahan-dahan ko iyong kinalag, kaya lang nawawalan na ako ng lakas dahil sa mga halik niya sa leeg ko.
“Promise me, Reina.”
“Wade~” I’m so damn frustrated…
“Promise.” Pag uulit niya.
“I promise.”
Hinalikan niya ulit ako sa labi habang itinataas ang damit ko.
“Good girl.” Mabilis niyang natanggal ang top ko nang hindi ko namamalayan.
Maging ang soot kong pants ay mabilis niya ring nahubad sakin. Uminit ang pisngi ko nang nakita kong halos nahubaran niya na ako pero siya, may pants parin hanggang ngayon. Hinawakan ko ang dibdib niya. Daig niya pa ang isang diyos dahil sa katawan niya. He’s perfect! Yung mukha niya, yung katawan niya, lahat… perpekto.
Hinawakan niya ang dibdib ko at kinalas ang bra.
Napapikit ako at napakagat ng labi.
“Do you love me, Reina?”
“Yes~” Ungol na iyong lumabas sa bibig ko kaya mas lalo kong kinagat ang labi ko.
Hinalikan niya ang kaliwang dibdib ko. Napadilat ako sa ginawa niya. Tumingala siya sakin ng nakangiti.
“Good, coz I’m so in love with you, Reina Elizalde. One day, pangalan ko na ang dadalhin mo.”
Hinalikan niya pa lalo ang dibdib ko. Napahawak ako sa buhok niya. Ginulo ko ito ng wala sa sarili. Narinig ko ang konting paghalakhak niya.
“Wade!” Sigaw ko dahil nahihiya ako sa reaksyon ko sa ginagawa niya.
Hinaplos niya ang baywang ko habang hinahalikan ako pababa. Tumigil siya sa ilalim ng belly button ko.
“Wade~” Hiyang-hiya na ako sa tono ng boses ko.
“Yes, Reina…”
Hinaplos niya ang gitna ng hita ko. Halos mapatili ako sa ginawa niya. Mabilis lang yung ginawa niya kaya parang nabitin ako.
“Come on, Wade~!” Patay ako bukas pag ipapaalala ito ni Wade sakin.
OMG!
Hinaplos niya ulit pero mabilis lang. UGH! WADEEEE! Tinignan ko siya at nakita kong kinalas niya na ang sinturon niya at nakabukas na ang zipper ng pantalon niya.
Mapupungay ang mga mata niya at nakaawang ang bibig niya habang dahan-dahang hinaplos ng matagal ang gitna ng hita ko. Napapikit ako. Nalalasing ako. Parang ayaw kong matapos ang lahat ng ito. Gusto ko na lang dito tumira kina Wade. Gusto kong ganito kami palagi. Gusto kong ako lang yung para sa kanya… Gusto kong magpakasal na sa kanya.
“Iiwan mo pa ba ako ulit, Reina?” Tanong niya habang ginagawa iyon sakin.
SHIZ! How can I even answer you without moaning your name, Rivas?
“Hindi… Wade~”
Ugh! This is just so embarassing!
“Good. I’ll do everything just to get you addicted with me so you’ll never leave again.”
Binaba niya ang panty ko at hinaplos iyon ng marahan. Linapit niya ang mukha niya sakin at hinalikan ako.
Dahan-dahan kong naramdaman sa baba ang pag angkin niya sakin. Napahawak ako sa balikat niya. Pakiramdam ko magkakasugat na siya dahil nalilibing na iyong mga kuko ko sa balikat niya.
“Ahhh, Reina.”
Gumalaw siya ng marahan, may rhythm. Masakit iyon. Pero hindi ko mapigilan ang pagbilis ng tibok ng puso ko lalo na pag boses niya naman ang pumipiyok bawat galaw niya sa loob ko.
[xyz-ips snippet=”xyz-post-navigation”]